dinsdag 26 mei 2015

Vragenlijst alleenstaand moederschap

Op één of andere gekke manier houd ik van het invullen van vragenlijsten en het liefst met een goed schrijvende pen. Heerlijk vind ik dat, een beetje over die stippellijntjes kalken. En vandaag mocht ik er maar liefst 2 invullen in totaal 5 velletjes A-4 papier,wat een weelde.


Afgelopen week kreeg ik ze via de kliniek per mail toegezonden de "Vragenlijst voor kandidaat alleenstaande moeders en de " Vragenlijst intakegesprek alleenstaande".
En vandaag heb ik ze ingevuld, omdat ik graag korte metten maak met dat soort dingen. Wat gedaan is is gedaan en daar hoef ik me dan geen zorgen meer om te maken.

Dus greep ik naar die goed schrijvende pen, zette voor mezelf en vers bakje koffie, gepaard met een goed gevuld glas water, want koffie droogt uit, en ging aan de slag.

Ik zal u even meenemen in de wondere wereld van de vragenlijst voor alleenstaande moeders. Misschien wel leuk als u de vragen voor u zelf invult, wat zal jij doen? wat zal jij zeggen tegen je kind later? en heeft u al een voogd geregeld voor uw oogappeltjes? Ik ben benieuwd naar jouw antwoorden, leave a comment onderaan deze post, als je bereid bent dit te delen.

Daar gaan we dan, even indenkende dat u net als ik bewust kiest voor een alleenstaand moederschap (de heren die deze post lezen, zich even verplaatsende in de vrouw, eindelijk TIETEN : 0 ).

  • Denkt u dat uw kind een vader zal missen?
  • Wat wilt u uw kind vertellen als het vraagt of hij /zij een vader heeft?
  • Wat wilt u uw kind vertellen als het vraagt waarom u besloten heeft alleen een kind te krijgen?
  • Heeft u al bedacht wie de voogdij over uw kind zou kunnen krijgen, mits u onverwacht komt te overlijden? ( dat is even een bittere pil hé? maar wel ontzettend belangrijk om vast te laten leggen)

De documentaire "Wij willen ook een kind" van Mirrela van Markus, NTR Docs die vorig jaar juli door de npo uitgezonden werd, en die ik meerdere keren bekeken heb heeft mij geholpen om te gaan met in hoeverre de donor een rol zal spelen in het leven van mijn kind. Deze documentaire vind ik een absolute aanrader om eens terug te kijken, juist omdat er zoveel kanten van de aanwezigheid van een vader in de opvoeding van een kind belicht worden.

De papa van mijn kindje krijgt daarom straks ook een prominente plaats in huis, zodat hij of zij altijd een plekje heeft om zich te vergelijken, en de vragen die het kind zal hebben kan ik uitgebreid beantwoorden, ook omdat ik een heel uitgebreid profiel van de donor heb.





woensdag 20 mei 2015

Voor allen die wijzer willen worden, de informatie avond!!!

Hop daar gingen we dan, de tas werd gepakt en vooral het eten en wat lekkere dingen tussendoor mochten niet ontbreken. Want we gingen op stap, en niet zomaar op stap.

Want gisteren gingen mijn mama en ik samen op pad, de informatie avond voor alleenstaande moeders in de kliniek waar ik straks waarschijnlijk een IUI (Intra-uteriene inseminatie ) traject start, stond gepland voor 19 mei en geen dag later.
En zo geschiede het dat wij ons in alle vroegte een weg baanden door het Nederlandse Spoorwegen net.

Gewapend met een ik moet zeggen echt heerlijk bekertje Ice Coffee lieten wij ons prins heerlijk vervoeren in de goed gevulde coupé.


Enige tijd later arriveerden wij op het centraal station, en brachten wij een behoorlijk interessant bezoekje aan het toilet, iets met deuren en sloten en knoppen die groen rood groen en dan weer rood knipperen...de ??? rezen naar mijn hoofd toen ik ineens in de gaten kreeg hoe het hier te werk ging, ik was niet de enige want ook mijn liefste mama kreeg enige claustrofobische neigingen. Toch heb ik nog een leuke foto van het toilet weten te maken, ik heb er echt even een momentje van gemaakt.


Na ons enerverende toilet bezoek namen wij dankbaar gebruik van de door NS verstrekte bonnen voor een gratis snack bij aankoop van een puntzak frites. Daarna vervolgden wij onze reis per bus, en in no time waren we dan ook op de plaats van bestemming, nog even een vers bakje koffie bij een ziekenhuis tegenover, en hop daar sta je dan voor de kliniek waar het hopelijk allemaal gaat gebeuren. Ietwat aan de vroege kant, want ik heb een hekel aan te laat komen, namen wij een plekje op een leuk gekleurde bankje in de kliniek.


Een kwartiertje later besloot ik eens naar het grote raam te wandelen en te kijken naar de verkeersstroom, van de naast gelegen autosnelweg. Tussen al die enorme vrachtwagens en die voorbij razende auto's dook er ineens een wit transport busje op, levensgroot in onmiskenbare duidelijke letters stond daar het woord u raad het al..."TWINS". Oh nee dacht ik, dit zal toch geen voorteken zijn, aangezien we onderweg in de trein ook al ik weet niet hoeveel ooievaars voorbij hadden zien komen, liep ik ietwat schoorvoetend terug naar mijn plaatsje op het bankje, en vertelde mijn moeder wat ik zojuist had gezien.

De wachtruimte vulde zich inmiddels goed met allemaal vrouwen die net als ik de uitdaging aan gaan, en om iets over half vijf werden wij binnen geroepen. Aanwezig was een verpleegkundige van de kliniek, welke de spits af beet door een korte introductie te geven over wat de kliniek precies deed, hoe het in zijn werk gaat en wat de percentages zijn. Natuurlijk had ik mijn huiswerk al gedaan, dus veel van de dingen die ik hoorde klonken mij bekend in de oren.

Daarna was het de beurt aan een heel vriendelijke maatschappelijk werkster.

Bij de vraag of iemand al ervaring had met donoren van buiten Nederland, en buiten de kliniek, zag ik mijn kans schoon, en vertelde over mijn donor, en de keuze die ik gemaakt had door juist een donor met een heel uitgebreid profiel te nemen. Ik vind het leuk om in een groep te spreken, en naar mate de voorlichting vorderde kwamen de tongen van de andere dames ook los. Leuk om met elkaar gedachten, ideeën en vragen uit te wisselen. Over de verdere inhoud van deze avond zal ik deze week nog een leuke post neerzetten.

Terwijl ik binnen in het zaaltje mij liet voorlichten, dacht mijn liefste mams even gezellig een vrolijk tijdschrift ter handen te nemen, bij het openslaan van dit blad leest zij het volgende wat mij ietwat verontrustend in de oren klinkt, leest u mee? Dit is wat zij las. Ik citeer " we dachten dat we 1 kindje zouden krijgen, maar we kregen er 2".O'jeeeeeeeetje...oh jeee!!!!!! Zal het dan toch???

Uiteindelijk verlieten wij de kliniek, en waar twee vrolijke vriendelijke dames van de  informatiegroep achter ons in de bus terug naar het centraal station het al kwebbelend hebben over de informatie die ze zojuist vergaard hebben, daar heb ik het met mama over Hugo de Groot en het belang van een koffiezet apparaat aan boord van een hijskraan. Ach ja !!!

vrijdag 15 mei 2015

Wel een héél leuke donor!!!

Een week of wat geleden zaten goeie vriendin Margriet en ik achter mijn laptop, ik wilde haar laten zien hoe ik op zoek was naar een leuke geschikte donor. Inmiddels had ik al drie favoriete donoren geselecteerd, maar wat is er nu leuker om ze allemaal even bij langs te gaan, even kijken wat er speelt in donor land.
En ineens was hij daar...."ohhhhh, zei vriendin Margriet, dit is wel een hele leuke kijk dat koppie eens" en inderdaad een prachtig blond koppie keek mij aan, "' hij is inderdaad wel heel erg leuk" bevestigde ik. En samen doken wij in zijn uitgebreide profiel.

Een dag of wat later sprak ik Margriet weer, samen onderweg naar Emmen vertelde ze me dat ze overal de fictieve naam van deze donor tegen kwam. Misschien een teken van bovenaf...ik denk het wel. Ik besteedde er verder niet gek veel aandacht meer aan, maar zodra ik aan deze donor dacht, werd ik stiekem van binnen wel heel erg blij.

En week later kwam zusje Tanja gezellig even op bezoek, ook haar liet ik zien wat ik vriendin Margriet eerder had laten zien. "Die is leuk!!!!! " riep zusje Tanja, van alle inmiddels 4 favorieten stak deze donor er met kop en schouders boven uit. En ineens zag ik het staan...nooit eerder had ik het zien staan op de site, maar nu ineens werd mijn aandacht gevestigd op het woord ''reserveren"' ik las dit stukje aandachtig door, er werd geadviseerd wanneer men een favoriete donor had gezien , deze te reserveren want mocht je het traject van zwanger worden in wilt gaan en vervolgens je favoriete donor bestellen, dan bestaat de kans dat deze niet meer voorradig of zelf uitverkocht is. De teleurstelling zal dan groot zijn, en je zal dan terug vallen op een tweede keus.

Oke...en nu ? zei ik tegen zusje, " ja ik zal het gewoon doen zei ze, waarom niet? " kijk en dan is het makkelijk dat je een zusje hebt die je gewoon dat duwtje in de rug geeft. "'Ik bel mama, kijken wat zei zegt"' zei ik, en al snel lag mama on speaker tussen Tanja en mij op de keukentafel. "Wat zegt je gevoel?" zei mama, ik vertelde dat mijn gevoel bij deze donor super was, dat ik ontzettend blij werd wanneer ik er aan dacht. " Dan zal ik het gewoon doen" zei mams. En inderdaad waarom niet. Een paar muisklikken verder, en een leuk bedrag later kan ik u vertellen dat ik de aller aller aller leukste donor ever gevonden heb. Ik ben Gods gelukkig met de keuze die ik gemaakt heb, en ik ben nog Gods gelukkiger met deze man als donor!!!

En dankzij dit hele uitgebreide profiel waarin zelfs zijn EQ tot in de puntjes uitgelicht is, hoop ik straks aan die kleine spruit te kunnen vertellen dat zijn of haar papa een heel bijzonder iemand is.



dinsdag 12 mei 2015

Superhelden, poppenmoeders en een vriendelijke buurman.

Je komt ze niet vaak tegen maar vandaag waren ze er. De buurt werd namelijk gevuld door twee kleine superhelden. In vol ornaat verplaatsten de twee speelkameraadjes zich door de buurt, lichtzwaarden werden getrokken en zo snel als ze er waren zo snel vertrokken ze weer, want zo gaat dat met superhelden. Tot een lichtelijke bezorgdheid van een van de mama's van de grootste superheld. Want ook superhelden hebben mama's en dat deze zich zorgen maakt om de vliegens vlugheid van haar zoon daar valt natuurlijk niets over te zeggen, je bent en blijft immers mama, en mama's zijn bezorgd.

De superhelden werden gevolgd door de poppenmoeders, ook deze waren binnen no time gevlogen want niets is zo veranderlijk als het het spelende kind. Het ene moment nog op de schommel  in het speeltuintje tegenover, het andere moment een poppenkind koesterend op de arm.

Dit alles onder toeziend oog van zowel de achterbuurman als mij, want waar de achterbuurman netjes het achtergebleven gras, afgereden door de gemeente, van het stoepje opveegt daar maak ik gezellig een praatje met hem. En als iedereen dat nu weer eens gaat doen, voor elkaar het stoepje vegen en even gezellig kletsen, dan ziet de wereld er ineens toch weer een heel stuk vriendelijker uit ?

zaterdag 9 mei 2015

Moederdag

Moederdag....een feestdag speciaal gewijd aan de moeders, en wat mij betreft mogen ze net als de vaders op zo'n dag best een beetje in het zonnetje gezet worden, of het nu een marketing stunt is of niet. Natuurlijk houden we van ze het ganze jaar door, maar schijnbaar hebben wij een speciale dag in het leven geroepen als blijk van waardering voor diegene de ons in de schoot gedragen heeft, die ons gezoogd, gevoed, getroost heeft, die ons geduwd, gedragen, gehoord en gesteund heeft.

Nog steeds is moeder onze grootste vraagbaak, en waar het straatbeeld 20 jaar geleden nog bestond uit trotse ietwat door vermoeidheid afgematte moeders, is het beeld nu enigszins veranderd, de moeders zijn ingeruild voor grootmoeders. En gelukkig genieten velen van die kostbare momentjes met hun kleinkinderen, maar wanneer ik in een winkelstraat een ietwat oudere dame afgeladen met boodschappen tassen en met een jengelde peuter in de buggy, een bijna paniekerige blik op haar horloge zie werpen, dan vraag ik mezelf af hoort deze oma niet te genieten van haar klein kinderen zoals onze opa en oma dat deden? Zij hebben de opvoeding van hun kroost toch al achter de rug? Moeten ze dan nu ook nog de opvoeding van hun kleinkinderen op zich nemen? Oma weet u wel dat NEE ook een antwoord is?

Het lieve mensje mag op een dag als moederdag wel krom gehangen worden met medailles, bloemen, chocolade en door de kleinkinderen geknutselde grootmoederdag cadeautjes.

Het cadeautje wat ik voor mijn moeder gehaald heb ligt hier prachtig inpakt en voorzien van een mooie strik te pronken op tafel. Klaar voor moederdag !!!

Lieve mama's waar ook ter wereld, in wat voor omstandigheden dan ook, laat je morgen maar eens lekker verwennen. Want wanneer ik in een stukje op facebook lees, dat een bevalling van kind voelt alsof er tegelijkertijd 20 botten worden gebroken in je lichaam dan is een blijk van waardering voor je moeder wel op zijn plaats.

Happy Mothersday!!!!!

donderdag 7 mei 2015

Gezellig samen met Claudia de Breij !!!

Ik gun mijzelf niet heel veel relax momentjes altijd zie ik overal wel iets te doen, in de volksmond een bezig bijtje genaamd. Maar af en toe neemt dit bezige bijtje een momentje voor haarzelf, en dan gebeuren er dingen die ik tot voor kort als onmogelijk beschouwde. Ik lees namelijk een boek, en ik lees het voor de tweede keer. Ik die eerder nooit een boek las, de Nederlandse mondelinge overhoringen op school afraffelde door enkel de samenvatting van een boek te lezen, om vervolgens op het Nederlands mondeling examen een ietwat minder rooskleurige 5 te halen, lees nu gewoon voor de tweede keer hetzelfde boek.

Niet omdat ik maar 1 boek heb, ik heb er namelijk al 2 maar gewoon omdat ik dit boek ontzettend leuk vind, en natuurlijk omdat dit boek geschreven is door mijn nummer 1 vrouw Claudia de Breij.

Claudia de Breij (1975), 
cabaretier, radio- en tv-presentator, 
columniste ,moeder van Bing en 
mijn heldin.

Al vanaf mijn eerste kennismaking via de tv met Claudia, destijds in het eerste glazenhuis van Serious request was ik om. Wat een prachtig mens, wat een krachtig persoon wat is ze grappig en wat weet ze veel. En...en... en....ze is lesbisch, NET ALS MIJ!!!! Jihhoeoe ze bestaan, stoere, daadkrachtige, intellectuele knappe vrouwen die net als mij lesbisch zijn. Gelukkig ik heb ze gevonden, ging er op dat moment door mijn hoofd.

En ze schreef een boek, " Krijg nou tieten ! ".  En afgelopen najaar kocht ik voor mezelf dat boek, later kocht ik het nog een keer, nu voor vriendin Margriet als zijnde verjaardag cadeau .

Heerlijk dat boek, ongenuanceerd schrijft Claudia over het temperaturen 's ochtends, met een thermometer in je nog slapende derrière, om zo je vruchtbare periode onder de loep te krijgen, over lijntjes trekken grafieken maken en je zoals ze dan prachtig omschrijft "je reuze Maurice de Hond te voelen".  Over de inseminatie, al net zo hilarisch omschreven en over het moment van de zwangerschap test. Dat toen zij het stickje bijna krom plaste en het vervolgens overhandigd aan haar voormalige vrouw Conny welke het op de wastafel legde, waarbij Claudia dan denkt " Zonde, dat hardsteen kan niet tegen zuur", dat zijn voor mij van die momenten dat ik denk; Ja inderdaad zo kan ik ook denken''.

Nu sta ik aan de vooravond van thermometers en grafiekjes, in mijn geval niet het ultieme Maurice de Hond gevoel maar meer Helga van Leur. Claudia de Breij, ik hoop haar snel eens te ontmoeten ze maakt dat ik iets minder opzie tegen die nare thermometer momentjes.






woensdag 6 mei 2015

En de kleur is..???

Het kan u natuurlijk niet ontgaan zijn dat Nederland 70 jaar geleden werd bevrijd. Dus pakte Midwolda flink uit, helaas in tegenstelling tot veel andere dorpen en steden hier in het hoge Noorden. Maar goed...de sfeer van versieren bekroop menig inwoner en er werd dan ook flink geknutseld met de meest prachtige resultaten.

Ook hier in huisje Weltevrede was de sfeer nogal oranje te noemen. Ik wil u de details dan ook niet besparen.

We beginnen de dag met een vers geperst inderdaad oranje sinaasappeltje... Mmm lekker en gezond.


Tja alles wat oranje is, blijft niet vrij van vlaggetjes...!!!

Vervolgens gaan we gewapend met fototoestel de straat op, want eens in de vijf jaar mag er toch flink uitgepakt worden, zeker wanneer er iets speciaals gevierd word. Een kleine impressie volgt. Enjoy....