vrijdag 29 april 2016

De week in vogelvlucht. Van comfort zone en skype tot de natte Vuvuzela

Comfortzone en zoveel meer

Nee, nee dit is geen 18+ post in tegendeel. Iets wat de titel van de post eigenlijk wel doet geloven, maar ik kan mezelf verdedigen. Het begon een week of drie geleden, mijn oude laptop gaf geen kik meer, dus moest ik wel een andere. Gewapend met mijn spaarrekening en een hoop slechte zin stapte ik de Media Markt binnen.

Ik zag de bui al hangen natuurlijk, en inderdaad. Een rib minder en een heleboel nare gevoelens later probeer ik nog steeds te wennen mijn nieuwe aanschaf. Elke dag nog mis ik mijn oude laptop. Ik hou niet van veranderingen sterker nog.

Wanneer je het woord "veranderingen" op zoekt in de Dikke van Dale gegarandeerd dat er dan achter de uitleg ervan ergens tussen haakjes, een hoop komma's, en aanhalingstekens iets staat in de zin van - dat er ook mensen zijn die een eventuele verandering maar moeilijk kunnen verwerken, en gegarandeerd dat mijn naam als voorbeeld in de vorm van een slachtoffer gegeven word -.

En tot overmaat van comfort zone, liet ik eergisteren ook nog even gezellig mijn telefoon uit mijn broekzak kletteren. Inderdaad daar stond ik weer bij de door mij gevreesde Media Markt. Want als ik al bij de Media Markt kom dan is dat bijna nooit uit vrije wil, omdat ik weet dat ik dan moet wennen aan al die nieuwe veranderingen, en dat dat dan ook nog eens gepaard gaat met inderdaad duur financieel geld.

Al twee enorme veranderingen in twee weken tijd. Hell yeah. Er word aan de comfort zone gepeuterd, en hoe?

Afbeeldingsresultaat voor Skype

afbeelding verkregen via novograaf.com

Skype bijvoorbeeld peutert net zo hard mee. 

Ik keek er nooit naar om, ik ben nogal een analfabeet als het op technologie aan komt. Soms lijkt het alsof ik op dat gebied gewoon heerlijk iets van 1000 jaar onder een bult stenen ergens in Drenthe heb gelegen. En het kan goed zijn dat mijn des-interesse in dat soort dingen ook gewoon een rol speelt. Ik kan het gewoon allemaal niet verwerken in dat koppie van me. Hij zit al zo vol met dromen, en een behoorlijke schat aan fantasie.

Maar voor skype en degene achter skype maakte ik graag een uitzondering en die uitzondering maak ik nog steeds graag. En als je iets nieuws ontdekt hebt moet dat in sommige gevallen gewoon tot diep in de nacht uitgeprobeerd worden.

Ja je kunt natuurlijk gaan slapen, dat kan, die mogelijk is er en die kun je natuurlijk ook gewoon aangrijpen...maar hé...tot dusver heeft slapen mij alleen maar doen groeien, doen herstellen en een beetje doen bijtanken maar echt heel creatief werd ik er niet van.

Dat is nu wel anders. Want zo tijdens het skypen komt natuurlijk dat hele koningsdag gebeuren ter sprake. "Gefeliciteerd met Koningsdag" zegt die leuke gene achter skype, "jaaa jij natuurlijk ook gefeliciteerd met Wilmpie" voeg ik er snel achteraan. "Kunnen we weer als een stel idioten gezellig met vlaggetjes lopen zwaaien."

Alsof Willem Alexander daar iets om geeft, alsof ie niet net gewoon Maxima even flink te pakken heeft gehad met iets wat op een wimpel lijkt.

Afbeeldingsresultaat voor koningsdag 2016
afbeelding verkregen via elle.nl

Alsof ze zitten te springen om oranje bitters en hun vermogen graag uitgeven op een leuk vrijmarktje in de buurt. Ga toch weg, die vlaggetjes komen bij hun zo langzamerhand gewoon hun koninklijke strotje uit zetten.

Wat kan die beste man dat nou schelen. Nee Koningsdag is een dag van het gewone volk. Van ons van het klootjesvolk. Die al weken op de zolder bivakkeren om te kijken hoe we een ritje naar de stort kunnen voorkomen.

Hoe we het speelgoed, die we al maanden van de ene hoek naar de andere hoek slepen, en die zichzelf nooit opruimt, hoe we daar op een leuke manier vanaf kunnen komen. En ik moet toegeven ik vind het erg leuk allemaal...en ik niet alleen. Want roep je Koningsdag dan roep je vrijmarkt.

Wij Nederlanders zetten de boel op de kop, versieren alles wat los en vast zit en gaan ons boekje te buiten. We zwaaien met vlaggetjes en met bier. Slikken meer dan anders, en verslikken ons wanneer we keihard ons laatste beetje lucht door die Vuvuzela staan te persen wanneer al het koninklijke in aantocht schijnt te zijn.

Afbeeldingsresultaat voor koningsdag 2016
afbeelding verkregen via savly.nl

Die vuvuzela die deze Koningsdag zo verschrikkelijk nat leek te gaan regenen. De natte vuvuzela...ja ik moet het toegeven en wij beiden eigenlijk, dat de combinatie van beide woorden niet geheel uitgedrukt kan worden zonder dat daar een bepaalde lading op ligt. Je word er creatief van zullen we maar zeggen.


Dezelfde dag nog blijk ik gewoon op en top Hollands te zijn. Op mijn fietsje waag ik mezelf naar een vrijmarkt hier in het dorp. Vanwege het voorspelde slechte weer is de vrijmarkt verplaats van de tuin naar de grote sfeervolle schuur van de boerderij.


En ik doe wat alle vrijmarkt bezoekers doen. Mezelf oer Hollands gedragen.




vrijdag 22 april 2016

De grote Ergobaby test.

De Ergobaby

Ik mocht hem testen van vriendin Melissa (en natuurlijk ook van mijn allerbeste vriend Ronald. Ik moet echt even zijn naam noemen want anders kan ik de volgende keer een shittload aan opmerkingen en flauwe grappen incasseren. I love you maat, en dat weet hij.) 

Van de week kwam ik haar en zoontje Ryleigh tegen in het park terwijl ze de hondjes uitliet. De kleine Ryleigh zat heerlijk ontspannen tegen haar aan in de draagzak. En ik smolt.
Afbeeldingsresultaat voor logo ergobaby
Afbeelding via thebabyshow.co.uk

Nieuwsgierig als ik ben als het aankomt op praktische baby dingen vroeg ik haar hoe de Ergobaby haar beviel, en of ze het niet zwaar vond om een baby van bijna 1 jaar voorop te dragen.

"Ideaal" zei ze. "Ik kan niet meer zonder, en ik verneem nauwelijks iets." 
"Maar je mag hem wel testen" voegde ze er in a split second aan toe. 

Dat liet ik me geen tweede keer zeggen, want als er getest mag worden ben ik erbij. Gisteren voegden we de daad bij het woord. 


Comfort

In een oogwenk zit de draagdoek me als gegoten. Makkelijk af te stellen dus, en Ryleigh laat het allemaal super relaxed over zich heen komen. 

Wow dit voelt inderdaad gewoon alsof je nauwelijks iets mee draagt. Terwijl deze kanjer toch al bijna 1 jaar is. Dit komt omdat zijn gewicht gelijkmatig over mijn heupen en schouders verdeeld word.


Peace of cake, dit houd ik makkelijk een hele dag vol en ik zie mezelf al door de bossen stappen met zo'n wurmpie voorop. Wel opletten dat ik natuurlijk niet over de eerste de beste boomstronk gelijk een hap zand mee pak. Maar goed, gelukkig zijn mijn reflexen in tegenstelling tot wat mensen denken best goed en zal die kleine niets overkomen. 

Gerust gesteld?....... mooi!!!

Maar jeetje wat een comfort geeft deze draagzak, mede door de prima pasvorm voelt hij zowel voor mij als mijn kleine proefpersoontje helemaal goed aan. En dat is nog maar het begin.

Verkleinkussens 

Nu is Ryleigh bijna 1 jaar, maar vanaf de eerste dag mogen ze al mee in de draagzak. Ergobaby heeft namelijk een verkleinkussen die in elke variant van de draagzak gebruikt kan. Hoe ideaal is dat? Het verkleinkussen zorgt voor optimaal comfort en steun. Net wat je nodig hebt wanneer je je kleine koppie nog niet helemaal onder controle weet te houden. 

Ergonomische vorm

De ergonomische structuur zorgt voor een ideale fysieke ondersteuning van baby's, peuters en ouders. Het ondersteunt de juiste zithouding voor de ontwikkeling van de heupjes, het bekken en de ruggengraat van je kleine passagier. Bovendien ziet de houding er ook erg natuurlijk uit, en lijkt Ryleigh het prima naar zijn zin te hebben. 


Wat ik ook zo ideaal vind is dat er een geïntegreerd slaapmutsje in de draagzak verwerkt zit. Die zowel ondersteuning voor het hoofdje als bescherming tegen de zon bied. 

Ryleigh weet er ook wel raad mee blijkt wel weer.


Organic Collectie

Ergobaby heeft meerdere collectie's waaronder de Organic. Top natuurlijk want ik hou wel van een beetje groen. Deze collectie is gemaakt van 100 % biologisch katoen, en daar word ik dan weer super blij van. 

En waar ik ook blij van word is dat je het hele gebeuren zo in de wasmachine stopt. Ideaal want ik ken mezelf, en als die dreumes op mij gaat lijken zal die draagzak regelmatig een rondje in de wasmachine meedraaien..


Eén en al lof over dit product dus. Ik vind het bijna jammer dat onze draagdoek sessie erop zit. Ik moest gaan trainen voor de fietscross, dus moesten we de sessie afbreken. Als het aan mij gelegen had liep ik gerust nog een hele avond met onze kleine vriend rond. 

Iets wat absoluut  nog wel eens gaat gebeuren. 

En zo komt de Ergobaby draagzak op het verlanglijstje als kraamcadeau voor later. Voor als ik groot ben, en tussen nu en hopelijk heel snel een eigen versie van mezelf in een wiegje heb liggen.


Big thanks voor mijn lieve vrienden welke het mogelijk gemaakt hebben dat ik nu deze post kon gaan schrijven. En  a special thanks voor mijn kleine proefpersoontje Ryleigh natuurlijk. Love you. 



woensdag 20 april 2016

Ben ik wel een moeder moeder?


"Heb je zin in  .. Mei?" - de datum laat ik nog even in het het midden, i.v.m met nieuwsgierige paparazzi- vroeg mijn moeder gisteren toen we samen gezellig bij je kapper zaten. Ze wreef mij over mijn knie terwijl ze het vroeg. "Huh" antwoorde ik .. Mei? Wat is er dan? Oohh het Hooked Event in Workum, jaaaa daar heb ik echt super veel zin in "antwoordde ik.

"Nee, zei mijn moeder "je bezoekje aan de fertileitskliniek", och jezus ja, ik was het al bijna vergeten.

Inderdaad al bijna vergeten. Al 10 jaar een kinderwens, zodra ik een winkel binnenloop steven ik als eerste naar de baby- en kinder afdeling, of de speelgoedafdeling als de er is. Op zoek naar leuks. Al sinds jaar en dag verzin ik namen voor mijn nageslacht, en staat de BugaBoo klaar om gebruikt te worden.

En dan vergeet ik zoiets...Misschien omdat ik nog niet echt een besef heb dat ik daar binnenkort gezellig over koetjes en kalfjes en bijtjes en bestuivingen ga praten.

Kijk, ik was absoluut wel iemand die oplette tijdens de biologie les. Ik vond het interessant en met name het bestuiven van de bloem, met al zijn meel - en kroonbladen. In mijn hoofd was ik dat bijtje en vloog ik heerlijk alleen in het zonnetje op de thermiek van de wind een beetje door de velden met bloemen.

Ik hipte en hopte van de ene naar de andere bloem, en deed gezellig overal een drankje mee. Helaas duurde de les altijd maar 50 minuten, en werd ik even later in de wiskunde klas verwacht.

Enfin, ik was er dus niet echt mee bezig met het hele fertilietskliniek gebeuren. Maar over een dikke maand zit ik daar braaf aan het bureau van één of andere verpleegkunde een arts of gynaecoloog.

Oeps dat is wel even ander koek, maar kan ik wel een kind opvoeden? vroeg ik me gisteren tijdens het smeren van mijn broodje af.

Afbeeldingsresultaat voor moederschap
Afbeelding via famme.nl

Kijk ik weet hoe ik ze in bad doe, ik kan met mijn ogen dicht luiers verschonen en weet ook heel goed dat ze rust regelmaat en reinheid nodig hebben. Dat heb ik zelf ook nodig want anders word ik gek. Een beetje autistische trekjes heb ik, maar dat maakt me niet minder aantrekkelijk hoor ladies!!!
Het is zelfs wel schattig als ik de vrouwen met ik het bed gedeeld heb moet geloven.

Maar wat nou als ik vergeet brood te halen, en we tussen de middag helemaal geen broodje kunnen eten? Wat dan? Ineens was daar een soort van paniek. Ja dan heb ik toch mooi een probleem, voegde ik er zelf in een vlaag van nog meer paniek aan toe.

Achterlijk natuurlijk, ik ben 35 en gewoon een gezonde en verstandige vrouw. Met kinderlijke trekjes weliswaar dat moet ik er dan wel weer aan toevoegen, maar wij vrouwen zijn volleerd moeders. Dat heeft de evolutie zo bepaald en dat heeft Charles Darwin keurig netjes voor ons gedocumenteerd.

Dus iets simpels al het vergeten te halen van een brood, word door ons vrouwen wellicht als een uitdaging gezien. Als een bezetene gaan we op zoek naar iets anders, naar een oplossing. Want in geen geval gaat ons gebroed met een lege maag naar school.


Afbeelding via newmama.nu

We gaan op jacht in de koelkast, trekken de kussens van de bank om te kijken of er daar nog ergens een verloren broodkorstje ligt, en maken dat verloren korstje weer zo aantrekkelijk dat het gewoon in volle glorie opgegeten word.

Wij zij uitvinders en her-ontdekkers, improviseren er op los en maken dat de theorie van Darwin klopt.

In de volksmond heeft zoiets een naam, namelijk Moeders.

En ik denk dat ik een behoorlijk eind ga komen. Ik ben namelijk nogal van het improviseren.



maandag 18 april 2016

Kleine Hollandertjes fietsen vóór ze kunnen lopen.


Deze tekst zag ik een keertje staan in één of ander magazine. Ik knipte het uit en plakte het in mijn fotoalbum, bij een foto waarop ik mijn broertje in ons kinderstoeltje op mijn eigen fietsje vervoer.
Kleine Hollandertjes waren we.


Ik fietste als peutertje ook al als een bezetene rond. Van de achterdeur tot aan het schuurtje achter in de tuin. Echt sturen kon ik nog niet, dus als de driewieler gekeerd moest worden pakte ik hem op en draaide hem om. 

Met mijn nog kleine pootjes peddelde ik de hele middag heen en weer. Ik was niet te stoppen. Ik kan me zelfs nog ritjes achterin het kinderstoeltje herinneren.



Fietsstoeltje voor achterop

Een aantal jaar geleden schafte ik zelf een fietsstoeltje van BoBike aan. Een stoeltje voor achterop. Handig want ik werkte als particulier kinderoppas, en legde in die tijd behoorlijk wat kilometers af. Veelal door de graanvelden en vaak met twee slapende kinderen als gevolg. Best spannend en helemaal wanneer ze elk een andere kant op hangen. 

Als er straks een kleine is, zal ik ook veel dingen op de fiets moeten doen. Ik heb nog geen rijbewijs, iets wat ik eigenlijk wel zal moeten gaan halen, gewoon omdat het handig is en soms zelfs noodzakelijk. 

Maar toch wil ik voornamelijk veel blijven fietsen. Gewoon om het milieu niet te veel te belasten, en het ook behoorlijk scheelt in de portemonnee. Daarnaast zijn we lekker buiten, en ben voornamelijk ik lekker in beweging. Geen dure sportschool abonnementen voor mij dus. Maar gewoon keihard met je koppie en die van de kleine tegen de wind in. De zon tegemoet. 


Fietsstoeltje voor voorop de fiets

Ik weet wat ik leuk vind, en de fietsstoeltjes van het het merk Yepp maken een goede eerste indruk. Ze zien er leuk uit, maar dat kan niet het belangrijkste zijn.

Afbeeldingsresultaat voor yepp logo

Afbeelding via fietskinderzitjes.com

Natuurlijk staat veiligheid voorop, en speelt de ruimte voor de ouder om nog fatsoenlijk te kunnen fietsen ook een grote rol, net als de stabiliteit. Je moet gewoon kunnen achterwielen of een bunny hop kunnen maken zonder dat die kleine smurf ook maar een nano seconde lost komt van de zitting. En gewoon netjes in de gordeltjes blijft hangen.

Afbeeldingsresultaat voor yepp fietsstoeltje voorop
Afbeelding via fiets-stoeltje.nl

Huiswerk dus, want waar moet ik opletten bij de aanschaf van zo'n stoeltje? Natuurlijk zijn de meeste fietsstoeltjes gewoon gekeurd. Maar ik las net een topic over bijvoorbeeld de kleur van de stoeltjes. Een zwart stoeltje word dat bijvoorbeeld niet te heet in de zomer? Kijk wie zijn billen brand moet op de blaren zitten, maar om je koter zonder enige aanleiding al op blaren te laten zitten vind ik best een beetje zielig.

Verschillende leuke kleuren

Een andere kleur is een goede optie, want de Yepp stoeltjes zijn verkrijgbaar in vele leuke kleuren. Van pimpelpaars en ijsjesblauw, naar knalroze en sneeuwwit. Zelf de kleuren Beresterk en Crèche Bestendig komen voorbij .Dat maakt het fietsen dus ook nog eens een stuk vrolijker.

Nederland is een fietsland, kijk maar in de Amsterdamse grachten. Maar tegelijk ook een land van extremen als het om het weer gaat. Een Yepp fietsstoeltje laat zich makkelijk drogen, dit door het materiaal waar het stoeltje van gemaakt is. Ideaal dus. En ook de bevestiging van het stoeltje schijnt een peace of cake zijn.

Jatten? ho maar!!! want de Yepp heeft zelfs een geïntegreerd slot. En met een 5 - puntsgordel zit dat kleine ding altijd veilig. Je kunt je fiets dus rustig rechtop in de schuur hangen, die kleine blijft wel zitten.

Een goede overweging waard dus. Hopelijk kan er snel naar hartenlust gefietst worden.


Maken jullie veel gebruik van deze fietsstoeltjes, en wat zijn jullie ervaringen hiermee?

vrijdag 15 april 2016

Besparen met kids, kan dat?

Jazeker kun je besparen wanneer je een kot vol kids hebt.

Het is een uitdaging weliswaar maar zeer zeker niet onmogelijk. Ik houd wel van uitdagingen mits ze binnen handbereik liggen. En ik ongeveer weet wat me te wachten staat. Wanneer dat niet het geval is kan ik weleens compleet van de leg raken.

Een uitdaging op het gebied van besparen is absoluut aan mij besteed.

Ik ben van het minimaliseren, en word knettergek als er allemaal onnodige dingen in mijn huis staan. Kijk je huis een beetje als je thuis doen aanvoelen en daarom leuk inrichten vind ik prima. Maar eigenlijk hebben veel dingen bij mij een functie of hecht ik er een bepaalde emotionele waarde aan.

Geen overbodige dingen dus.

Ik ken mensen die zich helemaal uitleven in een winkel als de Action, en zich suf kopen in hebbedingen om er vervolgens niks mee te doen. Jammer, want word je er echt blij van? Ik weet het niet, wel weet ik dat ze aan het einde van hun geld standaard een stukje maand te kort komen.

Maar nu komt er straks een kleine versie mezelf tenminste dat is het streven, en de aanleiding van deze blog. Kan ik dan nog wel besparen en minimaliseren?

Ik denk namelijk dat ik er best een kei in zal zijn. Natuurlijk kom je als ouders altijd voor extra kosten te staan wanneer er kinderen in het spel zijn. Daar ontkom je simpelweg niet aan, jij wilt zo graag zorgen voor een nageslacht dus dan trek die portemonnee maar flink open.


Maar je kind met cadeautje belonen wanneer het op het potje plast vind ik echt te belachelijk voor woorden en gaat hier dan ook niet gebeuren. Een aai over de bol voldoet in mijn ogen prima. En zorgt er tevens voor dat je niet van die snot verwende kinderen krijgt, en je niet minstens 1123 keer per dag struikelt over al dat speelgoed die vele ouders bij elke mijlpaal doen aanschaffen. Scheelt je weer je eigen risico zal ik maar zeggen. Want geloof me struikelen over teveel speelgoed doet gewoon pijn. Ook in je portemonnee.

Gebroken polsen verzwikte enkels, een week lang met je pootje omhoog en dus niet aan het werk kunnen, kost je gewoon belachelijk veel geld. Niet doen dus.

De uitdaging zit hem ook in het besparen op de energie rekening.

Hier gaat bijvoorbeeld standaard de stekker van de Senseo

woensdag 13 april 2016

Goed gestyled

De titel mag duidelijk zijn. Niet dat ik zelf elke dag zo vreselijk goed gestyled door het leven ga. Integendeel zelfs, maar ik houd absoluut van anders dan anders. Kleurrijke sokken boven kleurrijke DC's schoenen.

Met een niet iets te korte soort van baggy jeans. Toeval inderdaad of gewoon bad luck? Ik heb gewoon hele lange benen. Dus een broek vinden die die hele benen tot op de schoen bedekt is vaak een uitdaging. Vaak zijn ze net iets te kort. Loop ik voor lul? Ik weet het niet. Ik vind die pipo sokken zoals Isa ze noemt wel iets hebben. En ik hou nu eenmaal niet van standaard.

Zo ook met baby en kinderkleding. Je hoeft bij mij niet aan te komen met een CARS of Frozen shirtje voor dat kleine ding, because i just can't handle that style.

Ik houd vaak van een bij elkaar geraapt zooitje. En een eventuele dochter kan in mijn ogen ook gewoon doodleuk een jongensvestje dragen. Zelf een doodskop op een zwart shirtje zal ik goedkeuren, als er maar geen glitters involved zijn.

Zo vind ik de zoontjes van voormalig No Doubt zangeres Gwen Stefani Kingston & Zuma Rossdale er super stylisch uitzien.
Afbeeldingsresultaat voor Kingston Rossdale     Afbeeldingsresultaat voor Zuma Rossdale   Afbeeldingsresultaat voor Kingston and Zuma Rossdale

Afbeelding via: growingyourebaby.com en celebritybabyscoop.com

Geweldig toch die sokken van American Apperal, die er gewoon eigenwijs boven uit steken. Sokken die gezien mogen worden. I love it. Een paar van die te gekke skate schoentjes eronder maken het in mijn ogen helemaal af.

Afbeeldingsresultaat voor Vans skate schoenen voor kids

Wat ik ook super leuk vind zijn deze shirts van biologisch katoen. Van het Duitse merk Loud and Proud. Simpel, leuk opdrukje, beetje retro gewoon hartstikke stoer.



Afbeeldingsresultaat voor Loud and Proud.com Afbeeldingsresultaat voor Loud and Proud.com  Afbeeldingsresultaat voor Loud and Proud.com

Afbeeldingen via bol.com en kleingebleven.nl

Logisch natuurlijk dat ik niet kan wachten om zo'n klein ding te voorzien van zo'n leuk rompertje, of gewoon een beetje een provocerend shirtje. Zoals die van Bas Kosters Ballsy Baby waarover ik een week of wat geleden een post publiceerde.

Soms moet ik echt belachelijk hard mijn best doen om niet gewoon alvast van die leuke shirtjes sokken of skate schoentjes aan te schaffen. Zo'n baggy jeans bijvoorbeeld van een super leuk stofje, anders dan anders maar helemaal té gek toch?

Afbeeldingsresultaat voor beagy jeans groovy baby and mama

De dame achter groovybabyandmama  naaide deze en zoveel meer van die leuke dingen voor haarzelf en haar kids. Jaren geleden zag ik het eens voorbij komen in een magazine, ik knipte het plaatje uit en stelde mijn moeder voor alvast achter de naaimachine te kruipen. Haar reactie: " daar begin ik niet meer aan, als je zoiets wilt dan leer je zelf maar naaien." en daar kon ik het mee doen.

Maar ze gaat wel overstag hoor, want toen ze me een jaartje geleden bezig zag met simpelweg wat naalden achter elkaar in een lapje te steken kreeg ze medelijden.

Logisch want ik ben gewoon niet geschikt voor dat soort prielwerk. Ik kan nog geen aardappel op mijn vork prikken zonder dat die eerst op het bord van een een ander beland.

Dus die baggy jeans zal er nog wel komen. Net als die shirtjes van Loud and Proud en Bas Kosters.

Kun jij na het lezen van deze post het ook niet laten om die stapel shirtjes aan te vullen met nog meer leuks? Hieronder vind je alvast een linkje.

Veel shop plezier.



maandag 11 april 2016

Helemaal nieuw

Afgelopen woensdag publiceerde ik nog een post, niks aan het handje zal je zeggen, tot 20 minuten later mijn laptop het begaf. Ik probeerde nog een keer op te starten, dat lukte. " Thank god" dacht ik nog "dat scheelt me weer een hoop centen". Een soort van vreugde dansje volgde. Ik was happy, very happy. 

Wat volgde was een ritje naar de Media markt, een hoop ergernissen, een heleboel lawaai, en een installatie die lang op zich liet wachten. En in no time was ik van Happy naar verre van Happy in, wat zal het geweest zijn? 20 minuten?

Nu staat er hier een nieuwe laptop op mijn bureau. Eentje waar ik op blog gebied goed mee verder kan. Eentje waar ik echt nog aan moet wennen. Eentje die er aan bijgedragen heeft dat ik vanaf afgelopen vrijdag met 1 rib minder door het leven zal gaan.

De nieuwe laptop en ik moeten nog vriendjes worden. Iets wat wel gaat lukken maar wat in mijn ogen gewoon nog even wat tijd kost.

Enfin...met de nieuwe laptop staan er gelijk een hoop veranderingen voor de deur. Binnenkort stap ik namelijk over naar WordPress, zodat de blog een leuke boost krijgt. Een iets meer professionele uitstraling. Ik kocht een eigen domein naam en daarmee een uniek iets. 


Er is werk aan de winkel, er moet een nieuwe opmaak komen dus begin ik alvast te schetsen. Op welke onderwerpen ga ik me richten? Wat is van levensbelang voor het neerzetten van een goede blog? Vragen waar ik me de komende tijd in ga verdiepen.


Ondertussen blijf ik gewoon nog even lekker via blogger werken. Iets wat toch ook wel als erg vertrouwd voelt. 

Een nieuwe laptop, een nieuwe website en straks hopelijk ook nog een nieuw leventje. Want afgelopen woensdag maakte ik een afspraak bij een fertiliteitskliniek in Friesland voor een intake gesprek. Ergens eind mei kan ik terecht, jippie ka jee. 

Eind mei pas? Zal je denken. Ja ja...keep kalm we hebben nog het één en ander aan super relaxte zon-overgoten, met alcohol gevulde dagen voor de boeg. Wat dacht je bijvoorbeeld van Koningsdag!! En ik kan nog wel wat van die dagen op noemen, maar dan maak ik het je wel heel makkelijk. 

Ik ga natuurlijk niet verklappen op welke datum ik naar de kliniek ga, want ergens moet er toch een beetje aan spanning opgebouwd worden. Zodat jullie je af gaan vragen: Hoe zit dat eigenlijk met Louise en haar gebroed? Zal ze al...? En hoe gaat dat dan?  

Tactiek..allemaal tactiek zodat jullie als lezers nog een terug komen. Iets wat je natuurlijk sowieso al wel doet, maar je nu at least 1 reden meer hebt om nog eens vaker in te haken.

 

woensdag 6 april 2016

Richard Scarry's Reuze Kijk- en Vertelboek

Ik wist dat ik hem nog ergens had, ergens in een doos op zolder. Het boek Richard Scarry's Reuze Kijk -en Vertel boek. Ik heb nog best veel kinderspeelgoed, puzzeltjes en boekjes afkomstig uit mijn jeugdige baby, peuter en kleuter kinderjaren.


Vaak nog in een sublieme staat. Behalve het boek geschreven door Richard Scarry, dit boek is door ons compleet uitgewoond en opgekauwd.


Gescheurde pagina's, ontbrekende pagina's, gevouwen pagina's en her en der een spoortje van een kleurpotloodje. De rug van het boek is min of meer verdwenen, het boek ligt in twee stukken.


Want went wrong? zal je zeggen...Daar waar ander boeken verdacht netjes zijn gebleven, zelf na 35 jaar, vier kinderen en 8 kinderhandjes, daar is dit boek deels naar de vernieling geholpen of toch niet?
Het kan haast niet anders dan dat dit boek een absolute lieveling is geweest.



Op ontdekkings reis gingen we in dit boek. De dagelijkse momenten werden er in beschreven, van het opstaan tot aan het moment dat er gebadderd werd. Het ontbijt, de lunch, het avondeten. Het naar school gaan. Kortom alles wat in het dagelijks leven gebeurd, en zo herkenbaar is voor een kind.


Er viel in dit boek altijd iets te ontdekken er gebeurde van alles. Er werden situaties na gebootst van het krijgen van een ongeluk tot het vieren van een verjaardag.  Van hoe de bakker broodjes bakt, tot hoe een reis naar de maan er uit ziet.


Alles is beschreven, van een auto naar een bobslee tot die ski's waarmee je berg af sjeest. Van een dagje op het strand en strandtent tot de waaghals in zee op een surfplankje. Van zeester tot reddingsdienst. De pop, het emmertje, het schepje en het zandkasteel.


Ik kan me het boek nog prima voor de geest halen. Groot was ie en zwaar, en als ik hem open sloeg terwijl ik op de grond zat dan verdween ik er bijna in. Cool vond ik het want overal gebeurde iets, en steeds weer stond je op het punt iets nieuws te ontdekken. Opgeslokt werd ik door alle tekeningen van deze Richard Scarry


Tijd dus om dat boek weer voor de dag te toveren, en voorzichtig te voorzien van een plakbandje hier en daar. Zodat er straks opnieuw iemand door opgeslokt kan worden.


Tot die tijd lees ik eerst wel braaf voor, want naast al dat leuks dat er valt te ontdekken schrijft Richard Scarry ook gewoon vaak een leuk verhaaltje tussendoor.

Heb ik je nieuwsgierig gemaakt naar dit leuke kinderboek? Klik dan even op onderstaande link en wie weet staat dit exemplaar in no-time bij jullie op de planken.


Zijn er bij jullie thuis ook van die favoriete kinderboeken, die tot op de draad versleten worden? En welke boeken zijn dat dan? 

maandag 4 april 2016

Een heerlijk weekend

Een heerlijk weekendje werd het alsnog

Vorige week werd ie in alle hoedanigheid aangekondigd, dat zonovergoten weekend die heel Nederland in de ban leek te houden. Wat er kwam, en dan voornamelijk zaterdag, was een flinke stapel bewolking.

Zaterdag ochtend 6:47 uur, natuurlijk had ik me voorgenomen eens proberen uit te slapen. Mooi gelukt dus. 6:47 uur. "Geweldig" denk ik nog..."zelf uitslapen lukt je niet."

 "Wat is het nog belachelijk donker, ik had een zonovergoten ochtend hysterie verwacht" is het volgend wat ik denk, nadat ik een halve seconde geleden mijn ogen opende. Hysterie in de zin van 1001 vogeltjes die vrolijk een beetje de boel bij elkaar tjilpen, mensen die stiekem al de eerste glimpen van de zon eigen maken, om vervolgens lekker vroeg aan hun zaterdagje klussen beginnen.

Niks van dit alles, het is stil. Ik maak een ontbijtje en fiets nog even naar de bakker voor een halfje sesam. Vandaag komt er een vriendin de box en het boxkleed brengen, die ik voor een prikkie van ze over mocht nemen.

Na thuiskomst slinger ik de stofzuiger door het huis, gooi er nog een dweil achterna en begin te slepen met wat meubels, zodat ik straks de box in elkaar kan zetten. Ik wil even kijken waar het gevalletje box straks moet komen te staan als het eenmaal zover is.


Ik ben een autist in het ver verplaatsen van dingen, het allerliefst vermijd ik dat, omdat ik gewoon belachelijk goed niet tegen veranderingen kan. Maar in dit geval is het noodzakelijk. Als ik nu alvast de box op een goede plaats heb staan, dan hoef straks wanneer ik zo'n tot aan de nok toe gevuld hormoon bommetje ben, niet meer te wennen aan het feit dat alles anders staat. Get used to it, is alvast de code.

Begeleid door Spiderman, in de vorm van het 5-jarige zoontje van de de vriendin, komt de vriendin de box brengen. We drinken een koffie, spitten gezellig met z'n drieën het boek "Rocking Names" door, en kletsen wat. Nadat ze vertrekken, maak ik de box even lekker schoon, en zet hem in elkaar.


En dan begint het pas echt!!!! Ik sleep de box werkelijk door de hele woonkamer, net zo lang tot dat het goed voelt, en mijn autistische ik de verandering ook goed keurt. Uiteindelijk vind ik de ideale plek. En duurt het wennen aan die verandering niet heel lang. Ik vind het zelfs gezellig staan.


Zondag, again early 6:58 uur. In mijn trainingsbroekje geniet ik van het ontbijtje op de bank. In dat zelfde trainingsbroekje en de longsleeve waar ik in slaap, sta ik een klein half uurtje later de kastdeur verder te voorzien van een laag krijtverf. Iets waar ik zaterdag avond al mee begonnen was. Lekker in je slaapoutfitje een kastdeur verven, en niemand die er wat van zegt. Heerlijk.

Om 9:00 uur wil ik klaar zijn want hier staat zondag ochtend in het teken van kinderserie's. Lekker in je pyjama op de bank net als vroeger inderdaad. "Ik ben Willem" komt op de tv, en wegdromen en Willem gaan in mijn ogen prima samen.

Wanneer ik een app krijg van mijn zusje dat ze samen met ons mam komt koffie drinken, schiet ik snel in mijn kleren. En zoals elke ochtend herhaal ik nog even tegen mezelf dat ik het aankleden en wassen echt het aller ergste moment van de dag vind. Je kunt het maar gehad hebben toch?


's middags besluiten we naar het Boomkroonpad in Drouwen te gaan. Dit keer niet voor onze bijna wekelijks wandeling, maar nu gewoon eens om lekker op een bankje in de zon te gaan zitten. Want eindelijk laat hij zich toch zien, en weten wij daar als geen ander dankbaar gebruik van te maken.


Daar waar het boomkroonpad begint, is er een leuke speelweide aangelegd voor de kids. Gezellig druk dus. We ploffen neer bij een super grote picknick tafel, vergezeld door vaders, moeders, kinderwagens, baby's en spelende peuters.


Geweldig leuk vind ik het. Optimaal genieten dus. En zeker als we dan ook nog eens een softijsje met spikkels eten. Mijn zusje en ik besluiten op de parkeerplaats elkaar nog eens ouderwets te klieren, dus word er gestoeid. Naar de winnaar kan alleen gegist worden.


Aan het einde van de middag laat ik me vanuit ons uitje afzetten bij mijn aller beste vriend. Hij is jarig en viert het eigenlijk niet. Toch wil ik hem een knuffel geven, en ik weet dat ik altijd welkom ben. Zodra hij over bier begint, raad ik hem aan om alvast naar de koelkast te lopen.

Even één biertje dacht ik nog, en dan ga ik naar huis. Wrong niet gelukt, het is als vanouds zo bere- gezellig dat het naar huis gaan gewoon echt niet lukt.


Ik schiet wat foto's van ons, mijn beste vriend zijn zoontje en ik, en van hun als gezinnetje. We vermaken ons opperbest, alles is bespreekbaar hier, en regelmatig gieren de tranen van het lachen over onze wangen.


Het loopt tegen 23:00 uur wanneer ik naar huis loop. Die is in de pocket. Wat een onvergetelijke leuke dag was dit. En wat een onvergetelijke leuke vrienden heb ik.



vrijdag 1 april 2016

Baby on wheels

Vorig jaar kocht ik via Marktplaats een tweede hands BugaBoo Frog. Voor 1 kindje gebruikt, dus kunnen er gerust nog drie of zelfs vier exemplaren aan nakomelingen van mij in deze té gekke wagen rondgereden worden.



€ 65,- betaalde ik ervoor, incl adapters voor de Maxi Cosi, -en Pebble ook gewoon via marktplaats- een regenhoes en een muskieten net. En omdat deze lieve mensen het beste met mij en de toekomstige spruit voor hebben kreeg ik er nog het één en ander aan Nijntje tutteldoekjes en een speenclipje bij. Helemaal te gek natuurlijk.




Van mijn lieve vrienden kreeg ik destijds de buggy cadeau, een MacLaren nog wel. Hij ziet er nog helemaal tip top uit. Klaar voor de derde ronde.



Zwenkwieltjes en luchtbanden, i love it. Ik ben nu eenmaal gek op alles waar wielen onder zitten.
Dus zie ik mezelf straks al skatend op mijn boardje de BugaBoo langs het strand voortduwen.

Zonnetje erbij een tevreden spruit in de wagen en een meer dan gelukkige skate mom erachter. Voeg daarbij een ietwat bezorgde mee - moeder in de vorm van mijn vrouw toe, en het plaatje is compleet.

Baby on wheels gaat het dus worden. En als de baby eenmaal uitgegroeid is tot zo'n schattig iets wat net leert lopen en vanaf dan een toddler genoemd word. Dan staat het volgende iets op wielen al klaar om in volle vaart de wereld te ontdekken. Iets wat ik eveneens vorig jaar kocht. Nu bij een leuke Kringloop winkel in Emmen. Voor € 2.85 kan er straks naar hartenlust rond getoerd worden.


Je kan het maar alvast met de paplepel ingegoten krijgen denk ik dan.