woensdag 27 juli 2016

Be Married

Volgende week is het zover dan trouwen ze. Mijn oudste broertje en zijn lieve -nu nog-vriendin.
En hier staat alles in het teken van.....de bruiloft. Hoe kan het ook anders.

Ik kocht een te gekke jumpsuit eentje waarin ik me lekker voel, en belangrijker nog eentje waarbij ik gewoon lekker de old school skate schoen aan kan trekken. De skate schoenen bestelde ik eergisteren via dcshoes.com dus kan ik met de voetjes van de vloer.

Vrijdag staat een bezoekje aan de kapper gepland, en worden de laatste puntjes op de i gezet. Althans daar ga ik vanuit. Anders heb ik misschien wel een serieus probleem wat betreft mijn aankleding.

Over de aankleding van de locatie kan ik alleen maar zeggen dat deze vast helemaal geweldig gaat worden. Ik mag er verder nog niet over uitwijken, alles moet natuurlijk een verassing blijven. En zelf weet ik ook niet van hoe en wat. Dat zie ik pas als we de dag voor de bruiloft alles gaan opbouwen.

Ondertussen struun ik het internet af, en doe ik allerlei ideeën op voor als ik zou gaan trouwen. Ach ja die shit maakt je week, en dan stijgt het naar je koppie. Je word er bijna creatief van zal ik maar zeggen.

Afbeeldingsresultaat voor converse schoenen bruiloft Afbeeldingsresultaat voor converse schoenen bruiloft

afbeelding verkregen via pinterest en boeties.nl

En je hebt er weer een leuke droom bij.

Trouwen, it is in de game!! En ik vind het leuk. Ik zal het graag doen, en ik weet ook al een beetje hoe ik het zal doen. Ik ben verre van een romanticus, ik houd niet van roze blaadjes een kaarsjes en al die ongein. Ik ben meer van het orginele dus een aanzoek zal al snel van mijn kant komen.

You Lucky one!!!!

Over het trouwpak kan ook geen misvatting ontstaan want ook dat heb ik in de picture. Stille wateren hebben diepe gronden toch?  You will be surprised!!!

Eerst maar eens zorgen zorgen dat ik well dressed op de bruiloft van mijn broertje verschijn. I will keep you posted.


maandag 25 juli 2016

Camper of tent? Ik zoek het uit...

We waren op vakantie.  1 weekje in het zonovergoten Zeeland. Bruin als de neten en met behoorlijke lappen vel op mijn rug kwam ik zaterdag terug.

Over zonuren mogen we niet klagen. Dus dat doe ik ook lekker niet. Het was een meer dan perfect vakantie weertje, en mijn benen zien eruit alsof ik juist de tour de France gefietst heb. Bruin in het kwadraat. 

Inmiddels hangt het laatste wasje te drogen, en liggen de tent, de grondzeilen en mijn oude backpack weer op de zolder. Evenals de outdoor pannetjes die at least 50 jaar oud zijn, en door mijn beide ooms in hun padvinder verleden nog gebruikt zijn. Nu gebruik ik ze, en straks kook ik er de kost voor mijn gebroed in. 

Want kamperen met die kleine staat al sinds jaar en dag op mijn verlanglijst. En gaat dus ook zeker gebeuren. De koepeltent van Nomad die ik destijds kocht is nu wel aan vervanging toe. De rits begeeft het, en tijdens een regenbui kan het wel eens spannend worden.

Voor een dag of twee is zo'n tentje perfect, maar als je kinderen hebt en je jezelf steeds op je knieën door de tent moet begeven kan ik me voorstellen dat de irritaties oplopen. Een tent waarin je prima rechtop kunt staan is eigen een pré wanneer je langer op één plek blijft staan. 



Dus moet ik gaan kijken wat ik wil. Word het een campertje, of een Defender,- yes dream on babe, die dingen zijn niet te betalen- of ga ik voor een iets meer gezinstent.  

Van bijvoorbeeld het merk Quechua. Ik zag die tenten twee jaar geleden al eens op een camping, en ik vind ze onwijs leuk. Een afweging waard dus. 

Afbeeldingsresultaat voor quechua gezinstent

Afbeelding verkregen via quechua.nl

Eerst maar eens dat rijbewijs in de pocket. Zeker als er straks een kleintje is is het eigenlijk wel noodzakelijk. En dat maakt het op vakantie gaan en er simpelweg op uit trekken een hoop makkelijker.

Na de vakantie dan toch maar eens beginnen, en het traject omtrent de kinderwens ook weer oppakken. Ik had even een break, maar langzamerhand begint alles nu toch weer te kriebelen. 

Te gek toch als je met je oogappel gewoon helemaal uit je plaat kunt gaan van enthousiasme.






vrijdag 15 juli 2016

Vakantie

Hip Hip Hoorah!!! We mogen weer...Het is vakantie, dus er is werk aan de winkel.

De laatste wasjes wegwerken met in je achterhoofd een bepaalde logica. Want neem ik mee aan t-shirts, longsleeve's en broeken. Ik moet ook nog iets aan kunnen de laatste dagen voor dat we vertrekken, en een boxershort crisis moet ik zien te voorkomen.


Mijn slaapzak is genaaid, bedankt mam -wat is ze toch handig met naald en draad, iets wat ik niet ben ik, ik ben meer handig met naald en draad zodra ik weer gehecht moest worden, maar dat terzijde.


Ik ben van het vroegtijdig de boel verzamelen en inpakken. Alles wat er daarna nog ontbreekt kan ik er op het laatste moment bij in steken. Zo effectief mogelijk inpakken staat bij mij hoog in het vaandel. En ik lijk ervoor te zijn getraind.



Ik bestelde een bord, mok en bestek, lichtgewicht. Net als ik...
En twee branders van Campingaz.



Eentje voor Claudia en één voor mij met daarbij twee gaspatronen, welke in dit geval niet voor elkaar bestemd zijn. Handig?? NOT!! Maar gelukkig kwam ik er op tijd achter en is Claudia op de valreep nog naar een kampeerwinkel vertrokken, zodat we in ieder geval het een en ander in de brand kunnen steken. Een pannenkoek ofzo.

Inmiddels staat mijn backpack ingepakt en wel klaar om te vertrekken, en heb ik de treinkaartjes uitgeprint. Evenals de routebeschrijving richting de camping. Wel zo makkelijk.


Ik ga er even lekker een weekje tussenuit. Samen met Claudia terug naar mijn roots, volle bak genieten van alles wat we zien en beleven. Volle bak vakantie.

Na mijn vakantie moet ik flink aan de bak. De blog krijgt een leuke nieuwe boost, En er staat die geweldige bruiloft van Antoine en Joanne voor de deur, waarvoor ik mijn creatieve kant nog even moet zien op te rakelen.

Daarover na de vakantie meer...iets om in de gaten te houden dus. Aankomende week staat mijn laptop offline. En staat de vakantiemodus en iets met af en toe een terrasje pakken iets meer op de voorgrond..

Arrivederci

woensdag 6 juli 2016

Checklist chick

En we hebben een titel en een onderwerp. Hoe fijn is dat zeg..Het was nog even spannend maar dankzij een opmerking van Claudia komt deze post dan toch tot stand.

De Checklist chick


Vanmorgen belde Claudia me, na aanleiding van het mailtje dat ik haar stuurde met daarin twee links over een camping gasbrandertje en een bijbehorende gaspatroon. We gaan op vakantie vandaar....Niet dat je denkt dat we een lancering naar de maan gaan doen ofzo, of dat we van alles op willen blazen. Integendeel. Het enige wat wij op gaan blazen zal een luchtbed zijn.

"Wil jij even een checklist maken? "vroeg ze " ik heb het zo druk dat mijn koppie overstroomt" voegde ze eraan toe. "Natuurlijk" zei ik. ""ik kan dat, beetje checklisten maken."

Afbeeldingsresultaat voor vakantie checklist

afbeelding verkregen via indigocosmetics.nl

"Inderdaad" zei Claudia, "jij bent de Checklist chick"...ja echt je breekt je bek er at least 30 keer over voordat je het woord Checklist ckick fatsoenlijk uit kunt spreken. Ik daag je uit!!!

De vakantie checklist zal kort zijn. We gaan met ons backpack in de trein op weg naar onze bestemming, dus belachelijk veel kunnen we niet meenemen.

We slapen in mijn tentje, dus die gaat alvast mee. Mijn slaapzak ligt klaar om genaaid te worden, voor nog een laatste ronde kamperen, dus ook dat is alvast onder controle. Nu nog een luchtbedje o.i.d.

En ik vermoed dat er zo rond deze tijd meerdere checklisten her en der verspreid liggen in de Nederlandse huishoudens.


Maar wat in neem je mee?? 


Laat ik je alvast een beetje op weg helpen. Hou het simpel. Uit ervaring weet ik dat je standaard de helft van de kleding die je denkt aan te trekken gewoon bij thuiskomst van uit je tas weer in de kast kunt leggen, Onaangetast dus...En jij maar sjouwen.

Koop liever ter plekke een beetje wasmiddel

maandag 4 juli 2016

Werken aan jezelf

Nogal een uitdaging is het werken aan jezelf. Want waar in hemelsnaam begin je?
Goede vriendin Claudia wees mij op dingen waarvan ik zelf het bestaan wist maar deze misschien een beetje weg drukte. Zij wist ze boven te halen, en de vinger op de zere plek te leggen. Maar toegeven "ho maar".

Van nature zijn wij eigenlijk allemaal hartstikke positief in gesteld. Het lijkt in de familie te zitten, Vol humor, veelal lekker onbezonnen, en van nature altijd vrolijk. Nou ja bijna altijd vrolijk.

Toegeven dat het iets minder gaat zit simpelweg niet in het systeem. Lastig want zoiets kan een struikelblok zijn. Zeker als je Louise heet, en struikelen eigenlijk uit het niets gebeurd. Al moet ik toegeven dat dat de laatste jaren aanzienlijk minder is.

Enfin...Werken aan jezelf kan denk ik alleen maar goed zijn. Want als ik in een relatie zal komen te zitten is het wel fijn dat ik ruggengraat kan tonen. Je moet er immers voor elkaar kunnen zijn. Een beetje een weerwoord kunnen geven is ook niet verkeerd.

Heerlijk toch als je kunt zeggen " Schat ik weet niet hoor, maar waar in godsnaam ben je mee bezig? Sta ik hier de hele godganselijke dag als een idioot de inhoud van de kledingkast van ons gebroed netjes op te vouwen, en in 1 ruk weet jij het hele circus weer in de war te schoppen." Godver de godver" Voel eens voor je voorhoofd.'"

Ik kan dat niet ik kan niet boos worden, of zeggen dat ze normaal moet doen, dat ze me op mijn ziel trapt en far beyond that. Nee ik denk oké...slik slik slik...waar is hier de nooduitgang!!!! en ik bouw dat muurtje op. Ga in de voor mij overlevings-stand, en houd maar vast aan de leuke dingen. I have been there once drie jaar lang, en dat is een no go geweest.

Niet heel handig, ja misschien voor haar wel....maar voor mijn zelfvertrouwen is het funest. En zo zijn er wel meer dingen. Dingen qua emotionele ontwikkeling. Ik heb gewoon een achterstandje. Klaar, ik merk dat aan mezelf en zeker wanneer ik om me heen kijk, en ik mezelf vergelijk met vrienden.

Ik moet er meer gaan staan. Meer mijn grenzen aangeven, en meer asser-F*cking -tief zijn. Wie ben ik en wat wil ik?

Handig als je straks een kindje wilt, en je van jezelf niet eens weet wie je bent. Hoe ga je dat dan doen? Nou inderdaad....euuuhhhhhmmmmm...ja...ja dat is een goeie vraag. Tijd om met mezelf aan de slag te gaan dus.

Zodat het allemaal iets makkelijker word. Dat ik me niet persoonlijk aangevallen voel, wanneer iemand zijn of haar gevoel uitspreekt.

Een belangrijke stap, iets wat ik zelf moet gaan doen, en ik waar ik zelf alleen maar sterker uit kan komen. Morgen ga ik de eerste stap zetten. Hopen dat ik niet struikel!!!

vrijdag 1 juli 2016

Trouw, Trouwer Trouwst

Inderdaad de titel zegt het al. Er zit een bruiloft aan te komen, namelijk die van broertje Antoine en zijn tè gekke vriendin Joanne. Gelukkig heb ik gewoon twee onwijs leuke schoonzusjes en zijn deze gewoon hartstikke bezet...BEIDE...dus guys en ook girls ...just eat you're hart out.

Je bent gewoon lekker te laat. Oke ik zal stoppen met klieren

Trouwen dus...ze gaan trouwen. En niet een klein beetje, maar gewoon helemaal alles erop en eraan. Achterin hun tuin onder zo'n leuke witte tent. Die we een tijdje geleden al eens op deden zetten om zo alvast te controleren of alles wel goed in orde was. De grootse tenten opzetter allertijden, -ik dus- werd gebeld dat ze het toch echt niet alleen af konden. Dus spoedde ik mij naar het wat zal ik zeggen, festival terrein? Zo kun je het straks gerust noemen denk ik.

De voorbereidingen zijn al een tijdje in volle gang. En vorige week lag de trouwkaart hier op tafel. Erg leuk!!!!

Voor het eggie dus. En langzamerhand besef ik me dat ik misschien toch vaart moet gaan maken om een outfitje te scoren. En daar komt ie...ik ga niet in een jurk. Ik blijf trouw trouwer trouwst aan mezelf. Ik verafschuw die dingen. Vroeger knipte ik ze het liefst in honderd duizend stukjes als ik er eentje aan moest, en ik heb mezelf beloofd dat ik nooit meer een jurk aan zou trekken.

Dus ga ik voor een pak, of een springpak zoals Joanne ze noemt. Ik gewone taal een jumpsuit.

Gisteren gingen we op jacht voor een jurk voor mama. Naar Gorredkijk, Iets van 1 1/2 uur uit de richting maar goed...we maakten er een gezellig dagje van. En waar de ladies zicht storten op de jurk, daar stortte ik me achter een koffie tafel met een magazine. Huiswerk..noemde ik het.

Huiswerk voor de bruiloft, want ik deed ideeën op. En dat vind ik best serieus voor mijn doen.
Met een jurk voor mam in de pocket, of eigenlijk meer in de kofferbak, vervolgden wij onze weg naar de stad Groningen. Kijk nu komen we weer een beetje in de richting van waar wij wonen. For crying out lout, maar goed!!!Het is niet anders ik woon hier nu eenmaal.

Mam moest nog een bolero dus gingen we op zoek, en we aten een tosti en broodjes gezond bij de Drie Gezusters in de Stad. Verplaatsten ons van de ene shop naar de andere, en vonden uiteindelijk niets.

Bij het News Café, stortte ik me weer volledig op mijn huiswerk, iets wat ik tijdens mijn middelbare school periode zo gemist heb.

Ik wil er gewoon leuk uitzien. Mezelf zijn, en er skateschoenen onderaan kunnen trekken. Iets wat in mijn geval erg logisch is.

Uitdaging....?? Yup...Leuk??  Hartstikke leuk..

Ik vond dit...

Afbeeldingsresultaat voor Pak geel Zara  Afbeeldingsresultaat voor Pak geel Zara  Afbeeldingsresultaat voor Pak geel Zara

afbeelding verkregen via fasioninsider.nl

En was op slag verliefd.

Nu maar hopen dat hij mij ook leuk staat, en belangrijker nog dat ze gewoon nog braaf in de winkel hangen. ZARA i am coming.

You'd  better zet de koffie klaar!!!