donderdag 2 april 2015

Er werd gesloopt



In de brede zin van het woord. Enkel een enorme JCB kraan en een enorme lente storm kwamen hier aan te pas. De JCB kraan gepland, de storm...ach ja die komen gewoon. voorbereid of niet. Te beginnen bij de JCB. Sinds een kleine 2 jaar woon ik in een heerlijk huis in een kinderrijke buurt, voorheen woonde ik in een kleine starterswoning. Leuk en vooral gezellig dit omdat de buurt voornamelijk bestond uit vrienden, ook mijn oudste broertje woonde hier met zijn eerdere vriendin.

Een van mijn beste vriendinnen woonde er als eerst  en 1 keer in de week op de woensdag avond stond ik standaard op de stoep. We kletsten, dronken een biertje en zo kwam het dat ik op 25 jarige leeftijd, dit was bij ons thuis de code als je 25 werd moest je op eigen benen leren staan, ik mij op aanraden van vriendin Ilona liet inschrijven op deze woningen. 3 weken later was het raak ik kreeg de sleutels van mijn eigen stekkie. Weer 3 weken later voegden vrienden Robert en Anneke de daad bij het woord en ondertussen hadden broertje Antoine en vriendin ook de sleutels in de pocket. Hartstikke leuk want we waren tegelijk aan het klussen, en het was voor elk hun eerste woning. Je kunt wel raden hoe het er de rest van de periode op "de Wissel "want zo heette de straat, eigenlijk meer een hofje, aan toe ging. Menig feestje of gezellig samen zijn ontpopte zich daar. Er werden dagjes uit gepland en ook de kerst vierden we samen. Zaterdag ochtend dronken de meiden koffie bij Ilona terwijl de jongens hun gang gingen op de boerderij, er werden huisdieren aangeschaft, en werden jonkies geboren, en er was altijd de sociale controle.

Ook na een avondje stevig op stap gaan, was er de volgende ochtend vanachter elkaars raam een duimpje omhoog, als zijnde..alles goed? Is je kater ook wakker? Kortom prachtige herinneringen daar aan " de Wissel " . Nu is een ieder van ons uitgevlogen, hebben een eigen huis, zijn getrouwd of hebben een samenlevingscontract. En er zijn kindertjes, op dit moment staan er 2 op de teller en we weten dat nummer 3 onderweg is. Aan nummer 4 word gewerkt ( die neem ik voor mijn rekening ). En ''de Wissel " tja die word gesloopt. Het stond al een tijdje op de planning en ik heb nog van een leuke premie mogen profiteren, maar nu is daadwerkelijk de kogel door " de Wissel ". We nemen ze mee die mooie herinneringen. Daar waar ons volwassen leventje voor ons allemaal begon, de eerste thuisbasis nadat we het ouderlijk nest massaal verlieten.



Maar niet enkel '' de Wissel '' werd gesloopt, want afgelopen dinsdag vloog ons werkelijk van alles om de oren, een flinke lente storm met de zogenaamde code oranje raasde over ons mooie dorp. Met voor sommige mensen een iets minder leuke afloop. Deze prachtige boerderij voor in Midwolda werd lelijk getroffen door de harde wind. Een heel raar gezicht wanneer je dit ziet. De boerderij is naast vele boerderijen die het Oldambt kent een echte blikvanger, jammer dat de wind dan zulke sporen na laat. Ik hoop van harte dat de wederopbouw spoedig verloopt voor deze mensen en dat we binnenkort weer kunnen genieten van dit mooie pand. Ik heb inmiddels mijn schutting verankert en hoop nog steeds dat mijn groentes het overschot aan water van de afgelopen dagen overleeft hebben. Nu flink bezig met de voorbereidingen van het paasontbijt met bijna de gehele familie bij mij aan tafel. Gezellig ik kijk er naar uit!!!

3 opmerkingen:

  1. WoW Louise!!! Een natuurtalent!!
    De woorden stormen je tegemoet! 😜
    Prachtig geschreven!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mooi beschreven Louise! Was mooie tijd aan De Wissel. Rij ook iedere dag er met een raar gevoel er langs nu de boel plat ligt.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Het was een super leuke tijd. Jullie kwamen er iets later wonen, was het al bijna vergeten erg toch??? Maar ik kan me die middag achter thuis met een zieke Anniek nog maar al te goed herinneren. Baby on the way.....

    BeantwoordenVerwijderen