Vrijdag komen ze terug, en samen met Claudia wacht ik ze op bij de gate.
Eindelijk na zes maanden mogen we ze maximaal knuffelen. Eind November vertrokken ze om op Union Island te werken als kite surf instructeurs.
Zes magnifieke maanden moeten dat geweest zijn, de foto's die we via facebook of app te zien kregen logen er niet om. De reacties die erop volgden ook niet. Iedereen lijkt mee te leven met deze twee globetrotters, die gewoon keihard doen waar een ander van droomt. En ik kan ze -pardon my french- F*cking geen ongelijk geven.
En nu komen ze terug, en zijn wij in de ban van. Ik fotografeer een slag in de rond en plak en knip alles wat los en vast zit om een leuk "'Welcome Home" bord te maken. Ik doe mijn stinkende best, want dit moet een onvergetelijke ervaring gaan worden.
Gelukkig maakt Claudia foto's van dat moment op Schiphol, want ik zal het voornamelijk druk hebben met het dweilen van de vloer nadat ik daar eerst even een golf aan tranen neergelegd heb.
En ze komen niet alleen, hondje Loopy komt gezellig mee. A new edition to the family. Dit weekend hebben we groot feest, een welcome home party, georganiseerd door de mama en het schoonzusje van Lianne. Gezellig in de tuin bij Eigen Wies. En we gaan knallen, en feesten en bbq-en, en volle bak genieten van elkaar. Het kan namelijk weer.
En ik oefen alvast op het vreugde dansje dat ik ga doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten