De Cryos Hype

Vanmiddag werd ik benaderd door een redactie lid van het Algemeen Dagblad. Of ik even een momentje had.  "Yeh wright dacht ik...heb je er weer eentje",- krijg ik zeker weer een heel arsenaal aan Algemeen dagbladen door mijn mik geduwd-. Ik zag mezelf al steevast aan de ontbijttafel zitten met een kop koffie en een krant, omdat ik weer het lef niet had om gewoon netjes "Nee dank u"' te zeggen.

"Komt het gelegen?" vroeg de vriendelijke stem aan de andere kant. En wat zeg je dan hè? ......inderdaad dat wat we eigenlijk allemaal zeggen toch? Nee sorry ik heb het echt kneiter druk, je belt echt op het meest ongelegen moment. Ik wilde mezelf namelijk net met een kop warme chocomelk keihard achterover laten vallen op de bank. Om er vervolgens het eerst komende etmaal niet meer vanaf te komen.

Grappig dat we allemaal in een soort van verdedigings-offensief duiken zodra dat soort telefoontjes opduiken. Nee sorry je belt echt op het meest ongunstige tijdstip. Ik sta net bij de kassa, mijn hond is ontsnapt en doet zichzelf tegoed aan de kippen van de buurman. Mijn zoontje is van de trap gevallen en mijn dochter vond het de hoogste tijd haar kauwgom op elegante wijze te verweven met haar pijpenkrullen. Tot overmaat van ramp komt mijn partner net thuis met het idee dat het gras toch groener oogt bij de buurvrouw, en ...kortom nee nee sorry bel morgen maar terug, dan heb ik misschien tijd. Kruis kruis kruis, want ook morgen verzin ik weer iets leuks om jouw maar niet te woord hoeven te staan.

Zo is het toch, dat doen we toch allemaal als we weer zo'n telefoontje krijgen.

Ook ik had het vandaag pleuris druk vond ik zelf. "Tenzij je leuk nieuws hebt" zei ik tegen de vriendelijke stem.

"Dat denk ik wel" zei hij, "ik ben namelijk huppeldepup ( sorry beste meneer met de vriendelijke stem, maar uw naam is mij even ontschoten) van de redactie van het Algemeen dagblad, en wij schrijven een stuk over het Cryos." Je weet wel, die spermabank in Denemarken daar waar de laatste dagen zoveel om te doen is, Iets wat ik gisteren minstens 3 keer voorbij heb zien komen in de media. Iets waarover ik gisteren op Facebook nog getagd ben. En dus kan het Algemeen Dagblad niet achter blijven.

Zodra het woord redactie valt ben ik al om. Ik heb iets met redacties, vroeger al vond ik het leuk. Mijn stage die ik voor het Grafische Lyceum moest doen , deed ik destijds bij de Hazewinkel pers in Groningen. Dagelijks liep ik een rondje over de redactie omdat ik het simpelweg bere- interessant vond.

Enfin de redactie van het Algemeen Dagblad wil een stuk schrijven over mensen die ervaring hebben met de Cryos bank in Denemarken. En laat ik dat nu net hebben. Al googelend kwam deze meneer op mijn blog, las wat van mijn posts en kwam een foto tegen van een stikstof tank. Waarschijnlijk deze foto.

De stikstof tank die hier in januari een prominente plaats in mijn huiskamer in nam. De stikstoftank die hier via UPS geleverd werd, en waar de mogelijke bouwstenen van mijn kiddo to be in zaten. Diep ingevroren bij een temperatuur van -196 graden. Ja dat is best koud lieve mensen.

De foto van de donor die ik zelf uitgekozen had, want dat kan dus lekker bij Cryos, hangt hier nog steeds op de koelkast. Op 28 januari om 00:12 uur deed ik de zelf inseminatie, voelde ik mij professor en gynaecoloog in 1. En lees je hier het hele verhaal van die bewuste nacht.

Mijn ervaring met Cryos mag ik nu gezellig delen met de vriendelijke meneer van het Algemeen dagblad. Kunnen jullie straks tijdens het ontbijt met je vertrouwde krantje en dat kopje koffie wat je 's ochtends zo hard nodig hebt eens even lekker struikelen over alles wat met zaad en extreme kou te maken heeft.

Neem ik ondertussen nog een hapje van mijn yoghurt.