Vandaag over twee weken (ik laat het reken werk aan u over) word ik 35. Niet dat ik me daarover heel druk maak, want afgelopen zaterdag werd ik tijdens een gezellige middag op de fietscross baan nog begin de 20 geschat door een lieve moeder van wie haar dochtertje bij mij in de groep traint.
Positief natuurlijk, maar toch 35!! Toen mijn ouders 35 waren hadden ze 4 kinderen rondspringen in de leeftijd van 2 tot 12. Het enige wat bij mij rond springt ben ikzelf.
Dus heb ik maar 1 doel, mits mij dat gegund word natuurlijk, om toch echt in december te beginnen met het insemineren.
Natuurlijk weet ik als geen ander hoe dit in zijn werk gaat, want ik doe mijn huiswerk in tegenstelling tot de middelbare school periode best goed. En hé, heel moeilijk kan het niet zijn want anders leveren ze die inseminatie kit niet mee als het echt zo ingewikkeld was.
Natuurlijk houd ik mijn LH waardes keurig bij, en ben ik bijna een pro geworden met in een potje piesen. Het moment supreme moet natuurlijk goed vast gelegd worden.
Maar er zijn zoveel factoren die meespelen, en over eentje daarvan maakte mijn jongste broertje zich toch tamelijk wat zorgen, welke hij mij op de 60e verjaardag van ons pap, al kleurplaat in kleurende ten gehore bracht.
Dat zorgen maken monde zich uit in het onderwerp vruchtbaarheid, want wat nou als je niet vruchtbaar bent, en je wel steeds voor een behoorlijke som geld aan een donor uitgeeft, wat dan?
Word je dan niet moedeloos? Draait het dan niet uit op een teleurstelling? vroeg de kleine broer zich bijna onderlip trillend af. En ik kan hem alleen maar aankijken en weg smelten.
Mijn kleine broer, de schat, de scheet. Maar hij heeft inderdaad een punt want wat nou als ik onvruchtbaar blijk te zijn.
Om hem gerust te stellen beloofde ik zijn zorgen, en inmiddels ook die van mij met mijn huisarts te delen. Ik moest toch naar ome doc want ik heb een continu aanhoudende oorontsteking.
Dus toen mijn oren eenmaal uitgespoten waren en ik de nodige medicamentjes voorgeschreven kreeg, plopte ik de vraag over onvruchtbaarheid bij ongeruste broertje eruit. Gelukkig kreeg ik een geruststellend antwoord.
Iets met een jonge, (daar hebben we hem weer), gezonde ( pff gelukkig) vrouw, die niet rookt, niet drinkt en voldoende beweegt, daar hoefde broertje zich in eerste instantie niet ongerust over te maken. Dus broertje bij deze...je kunt even opgelucht adem halen.
Ik kan dus over twee weken gerust 35 worden, en me daarna concentreren op die rietjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten