Dit kaartje gaat namelijk naar Union Island, naar broertje Gerwin en schoonzusje Lianne, die voor een half jaar op dit kleine eiland in Saint Vincent en de Grenadines vertoeven. Vorige week donderdag avond namen we afscheid van elkaar. Ik hielp nog even mee hun spulletjes over de vier enorme kite tassen te verdelen.
Want deze lucky basterds gaan kite les geven op dit prachtige eiland. Het kite seizoen hier in Nederland is inmiddels ten einde gekomen, en dus zochten ze een nieuwe uitdaging. En wat voor één. Eind oktober kregen ze te horen dat ze vanaf 1 december konden beginnen aan hun nieuwe job op dat eilandje ver weg van hier.
In een maand tijd werden er paspoorten en visums geregeld, ronde Gerwin zijn opleiding nog snel even af, zegden ze de huur op en verdeelden de spulletjes die ze hadden over meerdere adresjes. Brachten nog bezoekjes her en der aan oma's en ouders, en vierden we samen met veel van hun vrienden nog een feestje.
Toch hadden ze even tijd om in deze hectiek samen met ons nog een dagje te gaan snowboarden.
Een half jaartje vliegt natuurlijk voorbij en voor we het weten staan ze weer op Schiphol. Ze vermaken zich opperbest, de mensen zijn vriendelijk, het weer is top en ze zijn beide super gelukkig.
Wat wil ik dan nog meer....ja ik wil ze straks graag vragen of ze vanaf Union Island een klein wetsuitje mee willen nemen. Dat zal natuurlijk wel top zijn, of van die super kleine stoere slippertjes.
En als het straks zover is hoe ga ik het ze dan vertellen. Dat moet natuurlijk wel op een ludieke manier gebeuren. Dus daar zal ik dan ook eens flink over gaan brainstormen.
Vooralsnog is het eerst dat kerstkaartje die de grote oversteek zal gaan wagen, hopelijk in januari gevolgd door the big news.
Ik ben er in ieder geval hard mee bezig, en krijg naar mijn mening steeds meer inzicht in de meest ideale periode om te insemineren. Mede dankzij mijn gave om van het krom piessen van LH stikjes bijna een sport gemaakt hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten