Een ledikantje met smaak (deel 2)

Vorige week vertelde ik u over mijn met smaak uitgezochte retro ledikant. Aan het begin van het IUI traject staande, en nu al bang zijn dat ik straks tijd te kort kom kon ik niet langer aanzien dat het ledikantje uit elkaar gehaald voor het vervoer destijds, netjes tegen de muur in de babykamer staat te staan.

Dus begon ik vorige week op een geweldig zonnige avond te schuren alsof mijn leven ervan af hing. En gisteren ronde ik het schuur project af. Ik had natuurlijk ook gewoon naar fietscross kunnen gaan, maar iets in mij vertelde me, " schiet nu maar op".

Belachelijk natuurlijk, er zijn namelijk mensen die tijdens hun zwangerschap gewoon nog even doodleuk een huis kopen, deze van haver tot gort opknappen, een babykamer aanschaffen, of net als ik oude meubeltjes doen opknappen.

De boel schoonmaken, ondertussen nog een een puf-cursus volgen of er een paar lesjes zwangerschap yoga tegen aan knallen, de geboortekaartjes doen bestellen, een doopsuiker of weet ik veel wat voor traktaties in elkaar knutselen, her en der een bezoekje aan de verloskundige brengen, wat echo's incasseren om vervolgens hun oogappel op de wereld te doen zetten.

En ik lieve mensen, doe het op voorhand, niet alleen omdat ik heel graag alles alvast klaar heb, want God may know wat me allemaal te wachten staat, maar ook omdat ik graag in de safety zone zit. Kijk de luchtjes die met de verf lucht gepaard gaan, kunnen zo lekker de babykamer verlaten en ik hoef die troep tijdens de zwangerschap niet in te ademen.

Om één of andere belachelijke manier heb ik graag dingen onder controle, zo hang ik vaak de was in kleur en op volgorde op, goede vriendin Margriet kan dit beamen, want stel je voor dat we een orkaan krijgen en het dak word van mijn huis geblazen dan ziet de hele omgeving dat ik mijn was in ieder geval keurig in volgorde op de lijn gehangen heb, en valt mij niets te verwijten.

ALS OF DAT ER TOE DOET!!! Dat wanneer CNN in hun met camera behangen helikopters wereldwijd verslag doet geven van de orkaan die door een klein dorpje in de kop van Groningen raasde, zij inzoomen op de keurig ophangen was van Louise Lennips.

DOE FF NORMAAL...maar goed dat ben ik, ik heb de dingen graag onder controle. En dus begon ik eraan, want naast het ledikantje moet ik ook onze oude commode, een leuk kastje voor boven de commode, en een oude kleding kast nog van een flinke lik verf voorzien. Dus misschien is het helemaal zo slecht nog niet om dingen voorhand onder controle te willen hebben. Als je was maar netjes hangt.

Fijn weekend!!!