zondag 6 september 2015

Sunday morning blues

Een beetje publisher publiceert ook gewoon vanuit bed, en omdat deze zondag in het teken staat van relaxen plofte ik met mijn ontbijtje terug in bed.


Natuurlijk komt zo'n ontbijt niet zelf op de deur kloppen, en is roomservice inmiddels verleden tijd. Dus zelf maar even snel aan de slag.


Ondertussen nuttigt kater Baileys eveneens zijn ontbijt, en zodra de heer des huizes zijn buik ervan vol heeft verlaat hij het pand.

Vast ritueel elke ochtend weer. Baileys en ik zijn van de vaste planning, zodra ervan afgeweken word zijn we beide van slag. Iets met autistische trekjes, maar who give a .... wij varen er wel bij.



Ondertussen hoor ik de kerkklok slaan, 8;00 uur geweest, straks om 9:30 uur slaat hij weer een aantal keer. Bijna elke zondag ochtend hoor ik hem slaan.

En waar mijn jongste broertje vroeger zweerde de klepel van de klok nog een keer te doen verdwijnen, omdat hij er wakker van werd, en het gebonk in zijn hoofd niet samen ging met het gebonk van de klok, daar betekend de kerk klok voor mij een soort van herkenning.


Afijn ik plofte zoals eerder vermeld lekker met mijn ontbijtje en mijn laptop terug in mijn bed, om dit stukje voor u te doen schrijven. En het lukt aardig, vind u ook niet?

En terwijl u dit stukje leest en de foto's bekijkt denkt u natuurlijk.." huh, wat staat daar nu in dat hoekje van de slaapkamer te staan?" want dat is wat u denkt, denk ik. 

In dat hoekje staat de bugaboo, zoals er in een ander hoekje een aankleedkussen, een doos babykleertjes en her en der wat knuffels staan. Simpelweg omdat dit is wat er in het kamertje naast mij gebeurd.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten